به نقل از «عصر ایران»

کارکردهای رسانه‌ای مؤثر در پوشش اخبار تصادفات جاده‌ای تعطیلات نوروز

تاریخ انتشار: ۴ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۳۸۹۴۹۳

 عصرایران؛ داود مهرابی* - با آغاز سفرهای نوروزی، خبر تصادفات جاده ای به کانون توجه اخبار رسانه ها تبدیل شده است. اگرچه انگیزه و هدف انتشار این قبیل اخبار کاملاً واضح و روشن است و یکی از این اهداف، کاهش تصادفات جاده ای و تلفات ناشی از آن است اما بر اساس آنچه که در ادامه این نوشتار می آید، اقدامات دیگری در کنار راهبرد فعلی رسانه ها می‌ تواند در کاهش احتمالی تصادفات جاده ای نقش آفرینی کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نگاهی به اخبار تعداد تصادفات و تلفات ناشی از آن در نوروز سال های پیش نشان از افزایش تعداد تصادفات و تلفات ناشی از آن است. 

 در تصادفات جاده ای سال 1401 بیش از یکهزار و 101 نفر جان خود را از دست دادند که از این تعداد 787 نفر مرد و 314 نفر زن بودند. از نظر تلفات روزانه، در نوروز سال 1401 به طور میانگین روزانه 55 نفر در تصادفات جان باختند که این رقم در سال 1399 روزانه 49 نفر ثبت شده بود. با وجود اینکه در این آمار تعطیلات نوروز 1399 به دلیل کبیسه بودن این سال 21 روز و در سال 1401 مدت تعطیلات 20 روز محاسبه شده، اما همچنان بر تعداد کشته شدگان در هر روز افزوده شده است. 

تعداد کشته شدگان تصادفات نوروزی در سال 1398 که رفت و آمدها به دلیل شیوع کرونا با محدودیت هایی مواجه بود 915 نفر گزارش شده است. 

تعداد کشته شدگان نوروز سال 1397 با افزایش قابل توجهی نسبت به سال پیش از آن، حدود یکهزار و 21 نفر بوده که این رقم در سال پیش از آن 887 نفر گزارش شده است.

بدون در نظر گرفتن عوامل متعددی که در بروز تصادفات جاده ای و افزایش آنها نقش دارند، می توان بیان کرد که تداوم راهبرد فعلی رسانه ها مبنی بر "اطلاع رسانی محض" که چند روز پیش از تعطیلات نوروزی به انتشار اخبار می پردازند، آنگونه که آمار و ارقام سال های پیش نشان می دهد منجر به کاهش آمار تصادفات نخواهد شد. 

مغفول ماندن کارکردهای رسانه ای مؤثر 

نفوذ بیش از پیش اشکال مختلف رسانه ها به زندگی انسان امروز، ضرورت استفاده مناسب از کارکردهای مختلف رسانه ای منطبق با محتوا را مورد تأکید قرار می دهد. 

کارکردهای رسانه توسط متخصصان ارتباطات جمعی به اشکالی گوناگونی گزارش شده است. در یکی از این تقسیم بندی ها کارکرد رسانه ها عبارتند از: کارکرد آموزشی، کارکرد اطلاع رسانی، کارکرد آگاهی بخشی، کارکرد تعمیم و یکپارچه سازی، و کارکرد جامعه پذیری و فرهنگ پذیری. 
در تقسیم بندی دیگری کارکرد رسانه در سه دسته "تأثیر رسانه ها بر شناخت و ادراک انسان ها"، "تأثیر رسانه ها بر تغییر عقیده و ارزش ها"، و "تأثیر رسانه ها بر تغییر رفتارها" قرار گرفته اند. 

پوشش اخبار تصادفات جاده ای در نوروز که هر ساله همزمان با این تعطیلات توسط رسانه ها برجسته سازی می شود را می توان از چند بُعد نگریست. در نگاه اول، کارکرد "آگاهی بخشی" رسانه نسبت به این موضوع وجود دارد که استفاده از آن مستلزم رعایت نکات مشخصی است. 
برخی از این نکات عبارتند از: انتشار خبر به طور ساده و قابل فهم؛ استفاده از تکنیک هایی با هدف جلب توجه خبر؛ تقسیم بندی خبر به بخش های کوچکتر (برای مثال استفاده از میان تیتر و ... )؛ و دریافت بازخود از سوی مخاطب (افزایش نقش تعاملی مخاطب خبر) 

نگاهی به پوشش اخبار تصادفات جاده ای در نوروز که حاوی محتوای هشدار دهنده هستند، نشان می دهد که رسانه ها، در بهترین حالت، به دنبال استفاده از ظرفیت کارکرد "آگاهی بخشی" رسانه هستند تا مخاطب را نسبت به این موضوع حساس کنند. 

این در حالی است که در استفاده درست از این کارکرد نیز به شرط رعایت برخی نکات و دلایلی که در ادامه بیان می شوند می توان انتظار کارآمدی داشت. استفاده مؤثر از این کارکرد نیازمند تنظیم و ارائه اخباریست که "وضوح و شفافیت" از ویژگی های اصلی آن محسوب می شوند. 

یک پیام واضح و شفاف ضمن ساده بودن باید حاوی سه نکته اصلی باشد: 1) پیام در مورد چه موضوعی است، 2) دلایلی که مخاطب باید به پیام توجه کند کدامند، و 3) تعیین اقدامات مشخص آتی برای مخاطب. 

نگاهی به اخبار تصادفات جاده ای در نوروز – و همچنین بسیاری از اخبار مشابه – نشان می دهد که نکته اول در این قبیل خبرها رعایت می شود، اما نکات دوم و سوم مواردی هستند که اخبار مذکور به آنها نمی پرازند.  

ارتباطات اقناعی و انتشار اخبار 

برای محقق شدن این کارکرد، رسانه ها باید از تکنیک های مختلفی در اقناع مخاطب استفاده کنند، که در عمده اخبار موجود بهره گیری از چنین تکنیک هایی که از جمله آنها می توان به چهارچوب بندی پیام اشاره کرد، به چشم نمی خورد. بعبارتی رسانه ها صرفاً به ارائه اطلاعات محض پرداخته، که این رویه به احتمال بسیار قوی تغییری در آمار تصادفات جاده ا ی ایجاد نخواهند کرد.

البته اگر از زوایه ارتباطات اقناعی به این موضوع نگریسته شود، نمی توان انتظار داشت که کاهش تصادفات جاده ای تنها با تکیه بر استفاده از کارکرد "آگاهی بخشی" رسانه و فقط از طریق ارائه اطلاعات محقق شود. 

آنگونه که گزارش های پیشین نشان می دهند بر اساس اخبار منتشر شده در سال 1401، بیشترین علت وقوع تصادفات، سرعت غیرمجاز، سبقت غیرمجاز، عدم توجه به جلو بوده که خستگی و خواب آلودگی و پس از آن نیز استفاده از تلفن همراه عنوان شده است. 

بنابراین می توان دریافت عامل اصلی تصادفات جاده ای ریشه در رفتارهایی دارند که تغییر آنها نیز نیازمند اقدامات اساسی تر و فراتر از صرف "اطلاع رسانی" تصمیمات اخذه شده در کمیته های مختلفی است که در تلاش برای کاهش تصادف جاده ای هستند. 

راهبرد فعلی رسانه ای در بهره گیری از کارکرد "آگاهی بخشی" چیزی فراتر از کسب "بازده فوری" (Immediate outcome) نخواهد بود که در صورت محقق شدن چنین بازده ای، نتیجه آن احتمالاً "به یاد داشتن محتوای پیام تا ساعاتی پس از خواندن خبر"، "آگاهی از مسئله"، و شاید "تغییر موقتی در نگرش" است. حال آنکه برای کاهش آمار تصادفات جاده ای که ناشی از رفتارهای نامناسب در حین رانندگی هستند، نه تنها "بازده های میان مدت و بلند مدت" (Midterm and long term outcomes) بلکه مجموعه ای از عوامل متعدد دیگری که "اصلاح رفتارهای نامناسب" تنها یکی از عوامل هستند، می تواند به سهم خود در کاهش آمار تصادفات جاده ای نقش داشته باشد. از اینرو، راهبرد محتوایی رسانه ها در پوشش اخبار تصادفات جاده ای در تعطیلات نوروزی اگرچه لازم است اما برای کاهش آمار تصادفات کافی نیست.   

ضمن ضرورت اصلاح اخبار مربوط به تصادفات جاده ای و موارد مشابه، به طور آشکار بهره مندی از سایر کارکردهای رسانه از جمله کارکرد "تأثیر رسانه ها بر تغییر رفتارها" از جمله فرصت هایی هستند که می تواند در مواجهه با این قبیل مشکلات راه گشا باشد. 
کلیدواژه ها: خبر، کارکرد رسانه، راهبرد محتوا، رفتار، ارتباطات اقناعی، تصادفات جاده ای

*عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

منبع: عصر ایران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۸۹۴۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

گره اندر گره

تین نیوز  رانندگان و مالکان اتوبوس ها در 365 روز سال منتظرند که ناوگان فرسوده نوسازی شود، حقوق رانندگان ثابت و قیمت بلیت ها واقعی و غیردستوری شود و مسئولان برای این صنف با توجه به نیازمندی ها و درخواست های رانندگان و شرکت های مسافری تصمیم بگیرند.    با این حال، برآیند گفت وگو با اهالی صنف این است که مسئولان بدون توجه به پیشنهادهای کارشناسانه و دلسوزانه بخش و بیشتر بر اساس مصالح مدیریتی، خط مشئ هایی تعیین می کنند که به ضرر مجموعه فعالان حمل و نقل جاده ای مسافری تمام می شود. غلامرضا خادمی زاده، رئیس کانون سراسری انجمن های صنفی رانندگان و دارندگان حمل ونقل جاده ای مسافری کشور در گفت وگو با ترابران، درباره دلایل مختلف کاهش مسافران جاده ای و در عین حال، کمبود بلیت اتوبوس در ایام نوروز 1403 توضیحاتی ارائه داده است.

ترابران: لطفاً برایمان توضیح بدهید که افزایش 25 درصدی قیمت بلیت اتوبوس که از 15 اسفند اعمال شد، چه تاثیری بر روند سفرهای نوروزی از طریق ناوگان مسافری داشت؟

در بحث افزایش قیمت بلیت اتوبوس، ما مشکلات فراوانی داشتیم، زیرا در ابتدا، وزیر راه به علت قول ها و تعهداتش نسبت به هیئت دولت در خصوص کنترل قیمت ها، با افزایش نرخ مخالفت می کرد، بنابراین ما هم اعتراضات خود را به همه نهادها و ارگان های مربوطه نظارتی و امنیتی اعلام کردیم که با این نرخ ها حرکت اتوبوس ها اصلاً به صرفه نیست چون اساساً بحث افزایش نرخ نیست، بحث یکسر خالی است، زیرا در ایام نوروز در برخی استان ها و شهرها مسافر هست، ولی در برگشت دیگر مسافری برای مبدأ نیست، در پایان سفرهای نوروزی هم به مبادی خاص مسافر هست، ولی برعکس نیست؛ بنابراین چون مشکل یک سر خالی را داشتیم، درخواست افزایش قیمت کردیم تا رانندگان و مالکان اتوبوس انگیزه ای برای فعالیت داشته باشند.

ضمن اینکه امسال استثنای دیگری هم داشتیم و آن تقارن ماه مبارک رمضان با پیک سفرهای نوروزی بود. بسیاری از مردمی که قصد سفر داشتند، به دلیل محدودیت های مربوط به روزه داری نمی توانستند مسافرت کنند. همانطور که می دانید اغلب مصرف کنندگان ناوگان جاده ای اقشار متوسط رو به پایین هستند و این افراد معمولاً بیشتر به عقاید مذهبی خود پایبند هستند، بنابراین هم کاهش شدید مسافر و هم مشکل یک سر خالی را داشتیم و با این شرایط، انگیزه ای هم برای مالکان و رانندگان نمی ماند.

البته این افزایش نرخ دردسر زیادی داشت و هنوز هم دردسر داریم، زیرا رسماً اعلام نشده بود. وزارت راه و شهرسازی محافظه کاری کرد و وزیر راه در برخی مصاحبه ها اعلام کرد که افزایش نرخ نداریم و در برخی صحبت های دیگر گفت افزایش نرخ داریم یا سازمان راهداری یک بار اعلام کرد که 30 تا 40 درصد افزایش نرخ داریم و بعد بار دیگر اعلام کرد که فعلاً افزایش نداریم. همین تناقض گویی ها باعث شد برخی از نهادهای نظارتی ازجمله تعزیرات در بعضی استان ها و ادارات کل صمت نامه بزنند، مکاتبه کنند و به صورت حضوری جلوی کار را بگیرند.

نفر- کیلومتر در کشور ما برای اتوبوس های VIP، 1662 تومان ، اما قیمت فروش آن 410 تومان است و قیمت نفر -کیلومتر اتوبوس های عادی هم 1089 تومان است، ولی با قیمت 240 تومان به فروش می رسد، یعنی ما حدوداً یک چهارم قیمت واقعی دریافت می کنیم

در اوج سفرهای نوروزی، واقعاً درگیری های زیادی داشتیم تا حدی که در برخی استان ها مانند کردستان و لرستان شرکت های مسافربری تهدید به تعطیلی و اعمال جریمه هم شدند، بنابراین آن افزایش 25 درصدی کمک آنچنانی برای ما نداشت. خیلی از شرکت ها به دلیل نامه های ادارات کل صمت نتوانستند پیش فروش بلیت داشته باشند یا برخی مالکان تمایلی برای انجام سفر نداشتند. همان طور که می دانید انجام سفرهای ایمن و آسوده نیاز به آرامش خاطر رانندگان و مالکان اتوبوس ها دارد، اما متأسفانه با وضعیتی که برایتان توضیح دادم، مالکان و رانندگان چون آرامش نداشتند، نتوانستند خدمات درخوری را به مسافران ارائه دهند.

متاسفانه سازمان راهداری نه تنها هیچ کمکی نکرد، بلکه اطلاعیه ای دادند که بسیار غیرکاشناسی و به نحوی مضحک بود. اعلام کردند که رانندگان بخش کالا که علاقه دارند می توانند در ایام نوروز در بخش مسافری هم فعالیت کنند در حالی که اگر راننده بازنشسته دفترچه اش ابطال شده، راننده کامیون هم دفترچه ندارد، اگر راننده بازنشسته کارت هوشمند مسافر ندارد، راننده بخش کالا هم ندارد، اصلاً کدام رانندگان حمل کالا با آن میزان حقوق و آسایش و آرامش که نه پلیس راه و نه گشت و نه دلالی مزاحمش می شود وارد این حوزه می شود؟!

ترابران: البته ظاهراً همان میزان افزایش 25 درصدی هم برای بخش مسافری رضایت بخش نبود و مدیرعامل اتحادیه تعاونی مسافربری های کشور هم گفتند این افزایش، دردی از مشکلات رانندگان و صاحبان اتوبوس ها دوا نمی کند.

ببینید ما در دنیا چیزی به نام آمار و محاسبات داریم و هر کاری نیاز به برنامه ریزی براساس آمار دارد. در حمل ونقل در تمام دنیا، در بخش کالا تن- کیلومتر را داریم و در بخش مسافر نفر-کیلومتر که براساس انواع هزینه ها، میزان تورم بنابر آمار بانک مرکزی و قیمت قطعات و تعمیرات، از هزینه بیمه تا حقوق راننده و عوارض بین راهی محاسبه می شود. نفر- کیلومتر در کشور ما برای اتوبوس های VIP، 1662 تومان ، اما قیمت فروش آن 410 تومان است و قیمت نفر -کیلومتر اتوبوس های عادی هم 1089 تومان است، ولی با  قیمت 240 تومان به فروش می رسد، یعنی ما حدوداً یک چهارم قیمت واقعی دریافت می کنیم.

اگر نرخ امروز ما 4  برابر شود، تازه با قیمت قانونی برابر می شود. به این ترتیب، با 25 و30 درصد افزایش هم هیچ مشکلی حل نمی شود. شما ببینید با توجه به افزایش حداقل حقوق توسط وزارت کار، چند درصد حق بیمه رانندگان بالا رفته و چقدر حقوق رانندگان باید افزایش پیدا کند. پس از آن 25 درصد افزایش، 30 درصد آن بابت کمیسیون و عوارض کسر می شود.

پس واقعاً هیچ کمکی به معیشت رانندگان نشده، چون ما با نرخ واقعی فاصله داریم، این افزایش 25 درصدی فقط مسکن موقت بود، ولی با عملکرد وزیر راه و سازمان راهداری به عنوان متولی حمل ونقل جاده ای، لذت همان افزایش 25 درصدی قیمت بلیت را نتوانستیم بچشیم و با توجه به کاهش سفرها، در اوج سفرهای نوروزی تا 40 درصد اتوبوس ها با ظرفیت کامل حرکت نکردند.

تا سه سال پیش قیمت گذاری دست بخش خصوصی بود و متاسفانه اشتباه از خودمان بود که فقط نگران مسائل اقتصادی مسافران بودیم و نرخ های بلیت را واقعی نکردیم اما الان قیمت ها از طرف دولت دستوری شده است و همه فعالان را دچار مشکل کرده است، زیرا مسئولان در سازمان راهداری و وزارت راه بیش از هر چیز به پاسخگویی به مدیران رده بالای خود می اندیشند و در تصمیمات خود منافع و مصالح بخش را در نظر نمی گیرند.

ترابران: با توجه به مشکلاتی که به آنها اشاره کردید و حقوق کم رانندگان، آیا همه رانندگان فعال در انجام سفرهای نوروزی همکاری کردند؟

رانندگان به دلیل اینکه حقوقشان سرویسی است و کمترین حقوق در بین اقشار کارگری کشور را می گیرند، برای تامین هزینه های زندگی مجبورند که سرویس بروند و همه رانندگان در ایام نوروز حاضر بودند؛ پس اگر ما با کمبود راننده مواجه شدیم، به دلیل عدم برنامه ریزی و ساماندهی سازمان راهداری بود.

تا سه سال پیش قیمت گذاری دست بخش خصوصی بود و متاسفانه اشتباه از خودمان بود که فقط نگران مسائل اقتصادی مسافران بودیم و نرخ های بلیت را واقعی نکردیم اما الان قیمت ها از طرف دولت دستوری شده و همه فعالان را دچار مشکل کرده است

ما پیش از عید، به سازمان نامه زدیم و خواستیم که مانند ایام اربعین از رانندگان بازنشسته ای که هنوز توانایی انجام کار را دارند استفاده کنیم تا در پیک سفرهای نوروزی به ما کمک کنند. چندین نامه از طریق کانون رانندگان و دارندگان بخش مسافری ارسال کردیم و به صورت تلفنی و حضوری در جلسات این موضوع را پیگیری کردیم و قرار بود همکاری کنند، اما متاسفانه سازمان راهداری نه تنها هیچ کمکی نکرد، بلکه اطلاعیه ای دادند که بسیار غیرکاشناسی و به نحوی مضحک بود. اعلام کردند که رانندگان بخش کالا که علاقه دارند می توانند در ایام نوروز در بخش مسافری هم فعالیت کنند در حالی که اگر راننده بازنشسته دفترچه اش ابطال شده، راننده کامیون هم دفترچه ندارد، اگر راننده بازنشسته کارت هوشمند مسافر ندارد، راننده بخش کالا هم ندارد، اصلاً کدام رانندگان حمل کالا با آن میزان حقوق و آسایش و آرامش که نه پلیس راه و نه گشت و نه دلالی مزاحمش می شود وارد این حوزه می شود؟!

رانندگان بخش باری علی رغم محدودیت تردد کامیون ها در برخی ایام نوروز، حاضر نمی شوند با این حقوق پایین برای ما کار کنند و ترجیح می دهند تعطیلات را با خانواده اوقات خود بگذارند. در حالی که مسئولان خیلی راحت می توانستند که با قبول درخواست کانون رانندگان و دارندگان بخش مسافری برای استفاده از رانندگان بازنشسته که قبلاً آزموده شده بود این کمبود را جبران کنند. متاسفانه ما به شدت با کمبود رانندگان مواجه شدیم و به این کمبود راننده پلیس راهداری هم دامن به دلایل سختگیری های قانونی و حتی غیرقانونی می زند، دفترچه های بسیاری از راننده های ما گرفته شده و به دلیل توقیف دفترچه، رانندگان بسیاری نتوانستند با ما همکاری کنند. یعنی همه عوامل دست به دست هم دادند تا بخشی از ناوگان ما زمینگیر شوند و نتوانیم از حداکثر توان و داشته هایمان استفاده کنیم.

ترابران: آیا تعطیلات عید فطر، توانست موج جدیدی از سفرها را ایجاد کند که تا حدودی کسری حجم سفرهای نوروزی را جبران کند؟

با توجه به اینکه روز عید فطر معمولاً براساس تقویم نیست و براساس نظر علماست، بسیاری از افراد از قبل نمی توانند برای این ایام برنامه ریزی سفر کنند. ضمن اینکه سفرهای تعطیلات عید فطر کوتاه خواهد بود و سفر از استان های جنوبی به مشهد مقدس یا شهرهای شمالی امکان پذیر نیست. بیشتر این سفرها محدود می شود به سفرهای درون استانی و استان های همجوار که نمی تواند موجی ایجاد کند که تا حدی جبران کننده کمبود مسافر در نوروز باشید. این را هم در نظر داشته باشید که اتوبوس های ما 25 صندلی بیشتر ندارد، بیشتر از ظرفیت مشخصی، نمی توانیم کمبودهای گذشته خود را جبران کنیم.

ترابران: آیا یکی از عوامل کاهش سفرهای نوروزی مربوط به مسائل اقتصادی و کاهش قدرت خرید عموم جامعه نبوده است؟

بحث های اقتصادی قطعا تاثیرگذار است، ولی درصد کمی از دلایل کاهش سفر را شامل می شود، آنچه از نظر من اهمیت دارد عدم برنامه ریزی مسئولان برای سفرهای مردمی است، زیرا در نوروز، مسافران ساعت ها در ترافیک جاده ها می مانند موقعی که به مقصد می رسند، هیچ هتل و رستورانی نیست که پاسخگوی نیاز مسافران باشد و بسیاری از خدمات دهندگان از طریق گرانی یا ارائه خدمات بی کیفیت از تقاضای زیاد مسافران سوءاستفاده می کنند. با توجه به این مسائل، مثلاً خانواده من و تمام اقوامم هیچ گاه در ایام نوروز سفر نمی کنیم و برنامه سفر خود را در قبل یا بعد از ایام نوروز تنظیم می کنیم.

متاسفانه نبود برنامه ریزی و پیش بینی های لازم در سازمان های مرتبط با سفرهای مردمی از جمله سازمان راهداری، پلیس راه، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری باعث شده که نتوانند شرایط خوبی برای سفر مردم در ایام نوروز فراهم کنند. با توجه به تجربیات سفرهای نوروزی در سال های قبل، مردم متوجه شده اند بیش از آنچه که برایشان رفاه و آسایش داشته باشند، دچار مشکلات متعددی می شوند وگرنه علی رغم فشارهای شدید مالی مردم می توانند مسائل اقتصادی خود را به هر ترتیبی مدیریت کنند. به عنوان مثال، در مجتمع های خدمات رفاهی بین راهی هیچ گونه نظارتی در ایام نوروز وجود ندارد و مسافری هم که مثلاً می خواهد یک کیلو آجیل بخرد، دیگر زمانی ندارد که بخواهد با سامانه 124 تماس بگیرد و شکایت خود را از افزایش قیمت ها اعلام کند.

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید